Legalizacja (uwierzytelnienie) dokumentu służy nadaniu dokumentowi urzędowemu wydanemu w danym państwie cech pozwalających na jego uznanie w państwie trzecim. Legalizacji dokonuje się jeżeli dokument urzędowy sporządzony w danym państwie ma zostać wprowadzony do obrotu prawnego na terytorium innego państwa.
W przypadku Państw-Stron Konwencji znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej w Hadze dnia 5 października 1961 roku (Dz.U. z 2005 r. poz. 938), uwierzytelnienia dokonuje się w wyznaczonym urzędzie państwa, z którego pochodzi dokument, poprzez opatrzenie dokumentu klauzulą, zwaną również pieczęcią, apostille.
Aktualny wykaz państw będących stroną konwencji haskiej z 5 października 1961 roku.
Aktualny wykaz urzędów upoważnionych do wystawiania apostille.
W przypadku państw niebędących stroną konwencji haskiej z 5 października 1961 roku, legalizacja następuje w urzędzie konsularnym państwa, na którego terytorium ma zostać użyty dany dokument urzędowy, akredytowanego na terytorium państwa, z którego dokument pochodzi. W Polsce polskie dokumenty urzędowe na potrzeby ich uznania w innych państwach legalizuje i wydaje apostille Dział Legalizacji w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (Al. J. Ch. Szucha 21, Warszawa).
Królestwo Belgii jest stroną konwencji haskiej z 5 października 1961 roku. Belgijskie dokumenty urzędowe na potrzeby ich uznania w innych państwach legalizuje i wydaje apostille Dział Legalizacji w belgijskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, Handlu Zagranicznego i Współpracy Rozwojowej, Rue des Petits Carmes 27, Bruksela; tel.: +32 (2) 501 32 00, faks: +32 (2) 501 37 90 ; e-mail: legalisation.ae@diplobel.fed.be. Na wizytę można się umówić przez stronę internetową.
W celu usprawnienia obrotu prawnego niektóre kategorie dokumentów zostały całkowicie zwolnione z obowiązku legalizacji. W szczególności pewne uproszczenia przyjęto w stosunku do aktów stanu cywilnego przyjmując:
• Konwencję nr 16 sporządzoną w Wiedniu 8 września 1976 roku dotyczącą wydawania wielojęzycznych odpisów skróconych aktu cywilnego (Dz.U. z 2004 roku, poz. 1735), która zwalnia od obowiązku tłumaczenia i legalizacji odpisy wielojęzyczne wydane przez Państwa-Strony Konwencji;
• Konwencję nr 17 sporządzoną w Atenach 15 września 1977 roku dotyczącą zwolnienia od legalizacji niektórych aktów i dokumentów z zakresu rejestracji stanu cywilnego (Dz.U. z 2003 roku, poz. 1446), która zwalnia od obowiązku legalizacji akta stanu cywilnego wydane przez Państwa-Strony Konwencji (niezależnie od tego czy odpis został wydany na druku międzynarodowym czy miejscowym).
| Akta stanu cywilnego zwolnione w Polsce od obowiązku legalizacji i tłumaczenia na podstawie Konwencji nr 16 pod warunkiem, że zostały sporządzone na odpisie wielojęzycznym | Akta stanu cywilnego zwolnione w Polsce od obowiązku legalizacji na podstawie Konwencji nr 17 (Konwencja nie zwalnia od obowiązku przedłożenia tłumaczenia przysięgłego) |
| Niemcy, Austria, Belgia, Hiszpania, Francja, Włochy, Luksemburg, Holandia, Portugalia, Szwajcaria, Turcja, Słowenia, Chorwacja, Litwa, Macedonia, Serbia, Czarnogóra, Mołdawia, Estonia, Rumunia, Bułgaria, Bośnia i Hercegowina | Austria, Hiszpania, Francja, Włochy, Luksemburg, Holandia, Portugalia, Turcja, Grecja |
Podstawa prawna:
• Konwencja znosząca wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzona w Hadze dnia 5 października 1961 roku (Dz.U. z 2005 r. poz. 938);
• Konwencja nr 16 sporządzonej w Wiedniu 8 września 1976 roku dotyczącej wydawania wielojęzycznych odpisów skróconych aktu cywilnego (Dz.U. z 2004 r. poz. 1735);
• Konwencja nr 17 sporządzonej w Atenach 15 września 1977 roku dotyczącej zwolnienia od legalizacji niektórych aktów i dokumentów z zakresu rejestracji stanu cywilnego (Dz.U. z 2003 r. poz. 1446);
• Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. Prawo konsularne (Dz. U. z 2015 r. poz. 1274, z późn. zm.);
• Ustawa z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 1822, z późn. zm.).
