Jak co roku, 14 lutego, kobiety i dziewczyny, mężczyźni i chłopcy, wspólnie, jednego dnia okażą swoją solidarność z kobietami i dziewczynami – grupą najbardziej narażoną na przemoc najczęściej ją doświadczającą.
Akcję One Billion Rising (OBR) zapoczątkowała Eve Ensler, działaczka feministyczna, która w 2011 roku, po fali gwałtów w USA napisała:
„Mam dość mówienia o gwałcie pięknymi słówkami. To trwało zbyt długo; byłyśmy zbyt wyrozumiałe. To nasza kolej, by GWAŁTOWNIE domagać się uwagi w każdej szkole, w parku, w radiu, w telewizji, domu, biurze, fabryce, obozie dla uchodźców, bazie wojskowej, szatni, nocnym klubie, alejce, sali sądowej, ONZ”.
„Ludzie muszą – raz na zawsze – zdać sobie sprawę z tego, jak to jest, gdy twoje ciało przestaje być twoje, gdy twój świat rozpada się jak domek z kart, a psychika zostaje rozdarta na strzępy”. „Żyjemy na planecie, na której w ciągu swojego życia około miliarda kobiet padnie lub padło ofiarą gwałtu. – MILIARD KOBIET!”.
Eve Ensler zapowiedziała wtedy akcję „Powstanie Ofiar Gwałtu – ONE BILLION RISING”. 14 lutego 2013 roku, w Walentynki, po raz pierwszy kobiety i mężczyźni na całym świecie wspólnie protestowali przeciwko przemocy seksualnej i fizycznej. W ciągu kolejnych lat akcja rozwijała się, przyłączali się do niej kolejni ludzie z kolejnych krajów, miast i wsi.
Wspólnym mianownikiem corocznej akcji jest taniec – potężna siła, która wyzwala pozytywną energię i łączy. Wprawdzie tańcem świata się nie zmieni, ale to właśnie taniec jest bardzo widoczną formą protestu. Wyzwala on siłę do powiedzenia STOP i jest symbolicznym zerwaniem łańcuchów przemocy.
Oficjalnym hymnem – motywem przewodnim ONE BILLION RISING, jest kompozycja Teny Clark i Tima Heintza „Break the Chain” (Rozerwij łańcuch).
Anna Janicka
